فرانک لوید رایت

نام معمار: فرانک لوید رایت

محل تولد: ویسکانسین - ایالات متحده آمریکا

تاریخ تولد: جوئن 1867

نام اصلی او فرانک لینکلن رایت بود اما ، او نام خود را بعد از طلاق پدر و مادرش،تغییر داد و به افتخار خانواده  مادر خود ، لوید را انتخاب کرد. پدر او ، ویلیام کری رایت (۱۸۲۵-۱۹۰۴) بود. ویلیام رایت و آنا لوید در زمانی که آنا به عنوان سرپرست مدارس  شهر فرستاده شده بود با یکدیگر آشنا شدند . ویلیام رایت بعد از ازدواج در دین یکتاپرست شد.

در سال ۱۸۷۶ آنا از یک نمایشگاه بازدید کرد و بلوک هایی برای خلاقیت بچه ها در این نمایشگاه مشاهده کرد و بسیار هیجان زده شد و تصمیم گرفت از آن به عنوان پایه آموزش در کودکستان خود استفاده کنید همچنین یک مجموعه را نیز برای خانواده خود خریداری کرد و فرانک زمان زیادی را با این ورزش فکری سپری کرد و می توانست حجم های سه بعدی مختلفی را بسازد او بعدها تاثیر این بازی فکری را در مسیر زندگیش گوش زد می کند که باعث پرورش خلاقیت در او شده بود.
در سال ۱۸۵۵ پدر و مادر او از یکدیگر طلاق گرفتند و در همین زمان بود که او نام خود را به خانواده مادری اش تغییر داد.
او به عنوان دانشجوی ویژه در سال  ۱۸۸۶ در دانشگاه ویسکانسین قبول شد وپس از تحصیل مهندسی راه و ساختمان به شیکاگو مهاجرت کردو به شرکت معماری(Lyman Silsbee) ملحق شد. در عرض یک سال آنجا را ترک و به عنوان کارآموز به لویی سالیوان رفت و موفق به استخدام در دفتر مشهور(سولیوان و ادلر) شد با تماسهایی که با استادش داشت او را با گرایشهای مکتب شیکاگو آگاه ساخت.

در سال ۱۸۸۹  اقدام به تاسیس دفتر شخصی در کنار دفتر استاد عزیزش کرد.
در سال ۱۸۹۱وی شروع به اجرای طرحهایی به صورت مخفی کرد که در سال ۱۸۹۳ استادش متوجه پنهان کاری وی شد و او را اخراج کرد و این شروع فعالیت های مستقل رایت بود.
در ۱۸۸۹ ،با کاترین لی “کیتی” توبین (۱۸۷۱-۱۹۵۹) ازدواج کرد. ازدواج او با کتی که دختر یک تاجر بود باعث شد که او بیشتر شناخته شود.به کمک یک وام شروع به ساختن خانه شخصی خود کرد.
رایت در طول عمر خود کارهای بزرگ و ماندگاری از خود به جای گذاشت که معروفترین آنها خانه آبشار و موزه گوگنهایم نیویورک است.
رایت در سال ۱۹۵۹ در نهم آوریل در فونیکس آریزونا از دنیا رفت و جسد او در ویسکونسین به خاک سپرده شد.

خانه آبشار

او کار خود را به عنوان “معماری ارگانیک” توصیف می کرد و آن را به اثبات رساند. در حالی که تفسیر دیگران از  این سبک معماری معانی بسیار متفاوتی داشت اما برای او معنای مجموعه ای از اصول مربوط به چشم انداز واحد از ساختمان ،ساختار و روابط بیرونی آن (با طبیعت محیط اطراف) و باطنی (عناصر طراحی که نفوذ طبقات ، دیوارها ، پنجره ها ، تیرها و غیره) را در بر می گرفتند بود.

آثار فرانک لوید رایت

برای او آب و درختان مزاحمتی ایجاد نمی کردند بلکه قسمتی از معماری پویای او بودند و به گونه ای آنها را در کنار مصالح ساختمانی بی روح به کار برده است که گویی این مصالح نیز بخشی از طبیعت می باشد.
این است که او را در این سبک به همه دوستاران معماری در زمره برترین ها معروف کرده است.